W terminologii sokolniczej każdy ptak oczywiście inaczej się nazywa. Ale nie chodzi tu wyłącznie o nazwy gatunków zoologicznych (chociaż i to, uwzględniając warianty lokalne i różnojęzyczne, daje spory materiał); sprawa jest trochę bardziej skomplikowana, bo do tego dochodzą różne określenia związane z płcią ptaka, jego wiekiem oraz momentem, w którym zaczął być układany. To wszystko razem tworzy więc dość skomplikowaną siatkę pojęć. Ale spokojnie, spróbujmy po kolei (zastrzegam, że nie wyczerpię zagadnienia).
Mamy więc przede wszystkim jastrzębie (Accipiter) i sokoły (Falcatio). Wśród tych pierwszych, jeśli mówimy o gatunkach, znajdzie się np. jastrząb gołębiarz i krogulec. Natomiast jeśli odnosimy się do wieku, to mamy tu czerwonego i białego ptaka. Czerwony to osobnik w młodocianym upierzeniu, zaś biały to ptak powyżej pierwszego roku życia (oczywiście te kolory są w dużym stopniu metaforą...).
Wśród sokołów mamy takie gatunki, jak białozór (Falco rusticolus) czyli gyr albo al-sanqarسنقر, raróg (Falco cherrug) czyli saker od arabskiego al-saqr al-hurr صقر حر, sokół wędrowny (Falco peregrinus) czyli al-szahin شاهين, a z mniejszych drzemlik (Falco columbarius) czyli merlin, kobuz (Falco subbuteo) czyli hobby, a po arabsku al-qatan. W odniesieniu do sokołów często stosuje się różne określenia w zależności od płci ptaka. Właściwa nazwa danego sokoła odnosi się zasadniczo do samicy, natomiast nazwę samca, który jest zwykle mniejszy, często tworzy się na zasadzie romańskiego zdrobnienia, a więc przez dodanie końcówki -et lub -eret. Tak więc raróg to saker, a samiec raroga to sakeret. To samo dotyczy lannera, czyli raroga górskiego (Falco biarmicus); samiec tego gatunku to lanneret. W odniesieniu do sokoła wędrownego używa się po polsku form przymiotnika: wędrowna dla samicy, a wędrowny dla samca; jednakże romańska nazwa dla samca tego gatunku to tiercel, tiercelet lub sacret. Natomiast samiec gyra to gyrkin.
Istnieją też różne określenia dziczków, czyli ptaków, które wykluły się w stanie dzikim, w zależności od tego, kiedy zostały odłowione: na przykład genti to dziczek złapany między marcem a majem, pelerin - między wrześniem a grudniem, antenaire - między styczniem a marcem. Termin określający ptaka pozyskanego jako wyjęte z gniazda pisklę to eyas (od starofrancuskiego niais). Wszystkie ptaki odłowione w ciągu pierwszego roku życia określa się jako passager, natomiast przeciwieństwem jest termin haggard, oznaczający ptaka odłowionego powyżej pierwszego roku, już w dorosłym upierzeniu.
